Ach Soete
Nu maak ik een gedicht
en tussen de regels
zie ik je gezicht en hoop
zo nog terug te halen
de route die we lukraak namen
het pad dat er niet was
die landweg tussen bomen
we krasten initialen
waar we even bleven staan
als woorden vrijwillig
met ons aan de wandel
wilden gaan en dan
de goeie afslag namen.
©.cu
een halfje wit, mevrouw
ik ben een warme dichter
mijn werk is knapperig en ovenfris
ik neem het leven niet zoals het is
ik heb daar iets op tegen geef mij
het ritme van de regen
het ritselen van de wind
( de voorjaarswind, mevrouw)
en verder alles wat een ander
vaak o kinderachtig vindt
ik ben een warme dichter
mijn werk is knapperig en ovenvers
©.c.u.
Pygmalion
je ontstond onder m ’n ogen
en kon bewegen
als ik dat wenste
je werd zacht
onder mijn handen
en sliep weer
beeldschoon in
wanneer ik dat wou
er hingen druppels aan
de maan toen ik
van mijn werk
de fouten zag.
©c.u.
Klaagzang
De jaren gaan nu toch behoorlijk tellen:
het rechter been werkt niet meer mee,
rug of armen zijn van onbuigzaam hout
en vroeger klom je in de hoogste toren.
Je leeftijd stoort zich niet aan statistieken
maar ‘t zicht wordt minder, je hebt ’t koud.
Bewegen moet je ,mag geen Stoelman zijn;
maak elke dag een ommetje door de wijk.
Of sportiever doe zo af en toe eens mee
aan een handbike battle, een rollatorrace
een scootmobiel – of rolstoelpuzzeltocht,
ergens op de Veluwe met mooie prijzen.
Stijve spier krakend bot zijn er niet in tel,
gaaf genieten in zo’n Wildpark is het wel.
©c.u.
Panklaar
De microfoon is nog warm, een gitaar trilt na
een piano zwijgt in ‘t krachtigste slotakkoord.
De warme stoel van de dichter is nu even leeg,
zijn gedichten moeten op eigen benen staan.
Na een staande ovatie van heel de lokale natie
moest hij wellicht even naar het herentoilet
zat z’n warrig haar niet zo goed, is hij terloops
bij de groentesuper ergens aan de overkant
om dat Magnetrondiner, kant en klaar voor later?
Hopelijk gaat er met zijn poëtische oogst intussen
geen dief aan de haal dan staat hij straks nog met
lege handen ; er wordt al geroezemoesd in de zaal.
©c.u.
Tot de knieën door het hoge gras
dat ooit nog van heel vroeger was
in pinksterbloemen rolklaver rood
of wit en de scherpe boterbloem.
Wanneer is toch eens eerder wordt
of dan nu, als morgen intussen gisteren
kan zijn, hebben scherpe boterbloem
en het madeliefje ook geen termijn.
Met beide handen onder mijn hoofd
in het nog ongemaaide gras hoor ik
‘t ritselen van de tijd en langs de hemel
in ‘t blauw zijn de wolken op hun reis naar
de vergetelheid. In ’t nu van toen of straks
leef ik op geurig gras een korte eeuwigheid.
©c.u.
Maria Biscuit
Hij ruimt het verleden op, de toekomst
wordt een schone lei waarop niets nog
tussen de regels in het krijt mag staan.
Leest lettergrepend prentbriefkaarten.
Bouwt zich zo zonder bestemmingsplan
het ansichtenhuis waarin herinneringen
wonen: zomerberichten uit Corsica, Myalit,
Carrion de los Condes, Soest of Ameland.
stoel hoed glas in lood; een paar fietsen
tegen de appelboom,‘t kaartje met pistolen;
de afzender maakt zijn papier zinnig warm.
In de namiddag drinkt hij bedaard een kop
Lindebloesem thee met een Maria Biscuit
Voor hem geen zoeken meer naar wat was.
©c.u.
Zittend in zijn sta- op- stoel mijmert hij
in het voorbijgaan van de laatste dagen
of het zin heeft de jaren terug te halen
toen kan immers andere kleren dragen.
Vroeger hadden de straten kippenvel
de haan kraaide als de zon op aarde klom
er woonde al een mannetje op de maan
en Herder herder laat je schaapjes gaan
Tijd was die afspraak met het mooie meisje
dat ’t moment suprême niet op kwam dagen
Wellicht was ze er even in een miniseconde
toen je met de ogen knipperde in ’t tegenlicht
Water dat voortkabbelde, veldbloemen in een wei
die oogopslag je had nog geen ‘uitzending gemist’.
©c.u.
Op een dag
ben je iemand
met loopondersteuning.
De lucht is blauw
het zonnetje schijnt
vogels fluiten.
Misschien kwetteren zij
in hun idioom:
2-been kreeg 4 wielen.
Buurman van verderop
maakt tijd vrij voor
een praatje
alles lijkt
hetzelfde.
©c.u.
Jij zag mij
niet staan
toch was
ik er
levensgroot
©c.u
En ik maak met jou
de kachel aan dan
krijgen wij
het samen
toch nog
warm.
©c.u.
Snipperwerk 